به گزارش مشرق، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود نوشت:
این که در گفت و گو با نامزدها از کارشناسان دعوت شود تا پرسش های کارشناسی بپرسند، اقدام خوب این دوره از انتخابات در صدا و سیماست.
اما عنوان «کارشناس»، غلط انداز و اسباب گمراه سازی مخاطب خواهد بود، اگر فعالان سیاسی دارای سوگیری و موضع انتخاباتی، به اسم کارشناس در گفت و گو ها شرکت داده شوند.
امشب آقای حسین انتظامی در گفت و گو با آقای قالیباف شرکت داده شده بود و اصرار داشت از موضع جریان سیاسی افراط گرایی که به آن منسوب است، این نامزد انتخابات را در موضوعاتی مانند اجرای حکم زندان دو تن از فعالان غرض ورز رسانه ای و فیلترینگ و اخراج اساتید [متخلف] زیر سوال ببرد.
پرسشگری انتقادی -فارغ از درستی با نادرستی بودن پرسش - کار بدیهی رسانه از جمله در انتخابات است. اما شأن کارشناس و کارشناسی، غیر از شأن بازیگران سیاسی است و نباید این دو را با هم خلط کرد.
آقای انتظامی، در زمره کسانی است که از صدقه سر جمهوری اسلامی و فرصت های آن رشد کرده، اما در مرور زمان، با محافل سیاسی مخالف خوان در طیف افراطیون مدعی اعتدال و اصلاحات پیوند خورده و به همان ها سرویس داده است.
او در دوره اخیر در خدمت دولت روحانی بوده است، چه در موقعیت اداره خبرگزاری خبرآنلاین که جزو کارکردهایش، تحریف گری و تخریب شخصیت های انقلابی (هماهنگ با جریان سیاسی رسانه ای معارضه جو) بوده است؛ چه به عنوان معاون مطبوعاتی و رئیس سازمان سیاسی و دستیار وزیر ارشاد دولت روحانی.
او در اواخر دولت مرحوم هاشمی، معاون اقای لاریجانی در وزارت ارشاد شد و در انتخابات سال ۱۳۸۴ هم در ستاد لاریجانی فعالیت می کرد. انتظامی پس از ناکامی لاریجانی، در دوره شهرداری آقای قالیباف به روزنامه همشهری دعوت شد و سپس با همراهی برخی از افراد همسو در همشهری، خبر آنلاین را راه اندازی کرد و از آن به بعد، با طیف انقلابی زاویه گرفت و در خدمت طیفی درآمد که در روی کار آمدن دولت غربگرای روحانی شراکت داشتند.
انتخابات اخیر از نگاه برخی افراطیون مدعی اعتدال، فرصتی برای بازگشت به دولت محسوب می شد، اما تایید نشدن لاریجانی، برنامه ریزی طیف مذکور را به هم ریخت. برخی از آنها بلافاصله به ستاد اصلاح طلبان پیوستند و برخی دیگر در حال بررسی هستند.
آقای انتظامی در بستری که ذکر شد، کارگزار رسانه ای یک طیف سیاسی- انتخاباتی دارای سوگیری و موضع گیری(حُبّ و بُغض) است. او می تواند فعالیت سیاسی و انتخاباتی خود را داشته باشد، اما نباید خود را به عنوان یک کارشناس بیطرف جا بزند، یا این گونه بازنمایی شود. این غشّ در معامله و موجب گمراه سازی مخاطب است.
در موضوع سوالی هم که وی به شکل تخطئه پرسید، روشن است که او تعمدا فعالیت رسانه ای را صرفا به حق یکسویه (رفتار ولنگار توام با مصونیت و بدون مسئولیت راستگویی، پاسخگویی، و پرهیز از دروغ پراکنی، تخریب و تحریف، و لجن پراکنی) فروکاست و نگفت که دو فرد بازداشت شده، حکم دادگاه قانونی درباره شان اجرا شده است. چرا؟! شرط فعالیت رسانه ای، قبل از هر چیز، اخلاق مداری و صداقت و مستند نویسی به دور از پروژه بگیری و تهمت پراکنی و تخریب است. در موضوع فضای مجازی هم، قانونمندی، پاسخگو بودن و رعایت توامان حقوق و تکألیف عمومی، حرف اول را می زند.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.